مجاهدين را از ليست خارج كنيد, از كشتار در كمپ اشرف جلوگيري كنيد


من يك زنداني سياسي سابق هستم .  مدت شش سال از عُمرم در زندانهاي اوين و قزلحصار سپري شد. من طعم تلخ و فراموش نشدني شكنجه را به وحشيانه ترين شكل آن چشيده ام. 9 بار بازجويي ام همراه با شكنجه و دو بار اعدام مصنوعي بوده است. اسارت در سلولهاي مرگ و درد طاقت فرسا و جانكاه  شكنجه هاي جسمي و روحي دردي است كه تا آخر عُمر مرا رنج مي دهد.  امّا دردناكترين و فراموش نشدني ترين لحظه هاي اسارتم, زماني است كه شاهد شكنجه و كشتار دوستان  و همبندانم بوده ام.
 لذت  مقاومت را نيز  نمي توانم ناديده بگيرم.  وقتي يك  يك شكنجه گر دد خو يك زنداني آزاديخواه را بين تسليم و  مقاومت, قرار مي دهد و زنداني مقاومت را انتخاب مي كند. جايي كه  حاضر نيست به خود و دوستانش و ارزشهاي كه بخاطر  دفاع از آنها زنداني شده است خيانت بكند و تا پاي جان بر سر اصول و آرمان انساني اش مي ايستد. زجر جانكاهي است. امّا پايانش غرور آفرين و لذّت بخش است.

وقتي يك زنداني از اتاق بازجويي و شكنجه برمي گردد, لذتي زيبا و جاوداني بر لبان داغ و تبدار و در نگاه نافذش  پيداست, كه تنها چيزي است كه درد شكنجه را تسكين مي دهد و اين دو روي سكه اي است كه  به دست جلاد و با جسم زنداني ساخته مي شود.  سكه اي كه يك روي آن درد شكنجه و روي ديگرش  لذّت مقاومت است, و «بهاي انسان بودن» و انسان ماندن!
چه مي توان كرد؟ تاريخ انسان و انسانيت اين گونه نوشته شده و نوشته مي شود و تاريخ هرگز نه از ديكتاتورها و نه از خائنين و وادادگان زبون به نيكي ياد نكرده و نمي كند.
براي من و ترديدي ندارم  هزاران  چون من كه زندان و شكنجه در رژيم حاكم بر ايران را تجربه كرده اند,   شرايطي  كه در عراق و در «كمپ اشرف»  و تحت فشار و سركوب نيروهاي نوري مالكي, بسياري از هم وطنان و دوستان و همبندان سابقم  در آن قرار دارند. شرايطي به مراتب  دردناكتر از شرايط جهنمي زندان و بسيار تنفر برانگيز و نگران كننده ,  باورم نمي شود و تصورش برايم  دشوار است كه در برابر ديدگان جهان انسانيت و حقوق بشر اينگونه پايمال سُم  مُشتي جلاد درنده خو مي شود و  در برابر چشم نيروهاي آمريكايي كه حفاظت از آنان را متعهد شده بودند دو بار  حمله نظامي و كشتار  اتفاق مي افتد و بيش از يك سال  است 340 بلندگو شبانه روز آنان را آزار مي دهد.
3400 نفر كه استاتوي پناهندگي دريافت كرده و قرار بوده طبق قوانين بين الملل و بويژه كنوانسيون چهارم ژنو با آنان برخورد شود, در يك برزخ رها شده و  حتي از ورود دارو و دسترسي به مُداوا و خدمات پزشكي براي مجروحان نيز ممانعت مي شود.
طنز تاريخ را ببين كه در زندان رژيم ايران اعضا و هواداران مجاهدين را تجت عنوان عوامل استكبار و آمريكا شكنجه و اعدام مي كرد و امروز مالكي به  دستور پدرخوانده اش خامنه اي  و به بهانه  نام گذاري تروريستي مجاهدين توسط وزارت خارجه آمريكا محاصره و كشتار مي كند!
آن ايام  كه من و هزاران نفر ديگر منجمله صدها نفر از دوستانم در اشرف در زندانهاي جمهوري اسلامي بوديم , هنوز خبري از اينترنت و شبكه هاي اجتماعي كه امروزه با  سرعت نور وقايع را بويژه در باره زندانيان و شكنجه  و اعدام آنان در زندانهاي رژيمهاي ديكتاتوري بويژه رژيم ايران به سراسر دنيا مخابره مي كنند, نبود و دنيا خبردار نشد بر قربانيان  فاشيزم مذهبي حاكم برايران چه گذشت!
امّا امروز به يمن برخورداري از اينترنت و گزارشگران فداكاري چون نسترن عظيمي و صبا هفت برادران كه در حال فيلمبرداري و تهيه گزارش از حمله نيروهاي مالكي به اشرف در 8 آوريل 2011 به قتل رسيدند, چهره وحشي رژيم ايران و مزدورانش در عراق پس از سه دهه افشا شد و جهان زيرپا گذاشتن تعهدات دولت آمريكا  سهل انگاريش در ياري رساندن به اين پناهندگان بي سلاح وبي دفاع را فراموش نمي كند.
 برايم بسيار عجيب است نيرويي كه عزم جزم براي به زير كشيدن آخوندهارا دارد و از حمايت وسيع مردمي برخوردار است, چگونه آمريكا چوب لاي چرخش ميگذارد!  عجيب تر اينكه آخوندهاي جنايتكار همه ساله در گزارش وزارت خارجه آمريكا از حاميان فعال تروريستها هستند ولي   اظهارات جناب سفير لارنس باتلر ديپلمات آمريکايي در عراق در مورد «اشرف» که توسط روزنامه نيويورک تايمز 23 ژوئيه 2011 چاپ شده خواست خامنه اي رهبر يك رژيم فنايتك و تروريستي را بيان مي كند!
و شگفتا كه ماموران اين رژيم در ارتباط با وزارت خارجه آمريكا در تلاش هستند كه  مبادا دولت آمريكا به قانون گردن گذاشته و  مجاهدين را از فهرست گروههاي تروريستي خود خارج كند.  تلاشي جنايتكارانه براي كشتاري ديگر در «كمپ  اشرف »  و لكه ننگي كه به دست آخوندها و مزدورانش بر پيشاني آمريكا نوشته مي شود و تا ابد خواهد ماند. ادامه ليست گذاري مجاهدين و بي توجهي  در قبال  سرنوشت ساكنان «كمپ اشرف» كه در خطر يك كشتار دست جمعي به  اين بهانه  هستند اين ننگ ابدي را نه فقط براي آمريكا بلكه براي ملل متحد و همه سازمانهاي حقوق بشري  و جامعه بشري و تاريخ  به جا خواهد گذاشت. با خروج مجاهدين از ليست تروريستي و پذيرش مسئوليت حافظت تا يافتن يك راه حل نهايي از وقوع يك جنايت و ننگي ابدي جلو گيري كنيد.

جواد شفايي