راستي دلواپسان نظام وقتي اين عكس را مي بينند به ياد چه خاطراتي مي افتند و از ژست شنگول منگول مقام عْظماي ولايت چه برداشتي مي كنند؟
او پس از «نرمش قهرمانانه» توانسته زهر را به راحتي در گلو تحمل و به معده هدايت كند؟
زهر را با چه چيزي به خوردش داده اند؟
کیکی با لایة نازکی از شیرینی اما مملو از زهر؟
زهر را با آب شنگولي در هم ريخته و برهم زده و مْعطر نموده و در گلويش ريخته اند كه اين چنين شاد و شنگول منگول اند؟
يا اين يك ژست و فيگور توخالي براي فريت اين بيچارگان است و به زودي تق و توقش در مي آيد و ياد آوار روزگار زهر خوري «امام اُمت»! ميشود.
به هر حال آنچه كه در وين اتفاق افتاد يك نقطه عطف و تحول كيفي در سرنوشت خامنه اي و نظام است. استراتژي بمب سازي شكست خورد و 25 سال تلاش و تقلا و مخفي كاري به يك ماكت تبديل ميشود و به كناري مي رود و حالا جام هاي زهر بعدي در راه هستند و زير پا زميني زلزله خيز و انفجاري! در يك كلام هوا بدجوري پس است، بيائيم همه با هم پس ترش بكنيم براي سرتاپاي اين نظام منحوس و ضد ايراني.
